گرایش به سرقت علمی بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته حسابداری دانشگاه های استان سیستان و بلوچستان

مطالعه حاضر به بررسی رابطه ی بین میزان سرقت علمی و متغیر هایی می پردازد که در ادبیات تحقیق به ارتباط آنها اشاره شده است. این متغیر ها شامل سن، جنسیت، ساعات کاری برای کسب درآمد هفتگی، عملکرد تحصیلی (معدل)، صلاحیت اخلاقی، آگاهی از سرقت علمی، فشار، آموزش حسابداری، میزان تنوع در فناوری های جدید، حمایت و پشتیبانی سازمانی و سازگاری با محیط و زندگی علمی( علاقه به رشته تحصیلی) می باشد. در پژوهش حاضر از روش های تحقیقی کمی و کیفی استفاده شد. با مطالعه ادبیات تحقیق دلایل ارتکاب به سرقت علمی دانشجویان حسابداری استخراج شد و برای بررسی این دلایل در سطح گسترده تر، از پرسشنامه ای محقق ساخته استفاده شد. برای بررسی میزان شیوع سرقت علمی و همبسته های آن، پرسشنامه ی این پژوهش از پرسشنامه دارای روایی و پایایی گوا، (2011) اقتباس شد. پرسشنامه ی پژوهش میان دانشجویان کارشناسی ارشد حسابداری استان سیستان و بلوچستان توزیع شد. و در نهایت 73 پرسشنامه قابل استفاده به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری t دو نمونه مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که سرقت علمی میان دانشجویان حسابداری مورد نظر کاملاً رایج است و ایشان درک کافی از انواع مختلف سرقت علمی ندارند. همچنین بین میزان شیوع سرقت علمی و متغیر های جمعیت شناختی از قبیل سن و جنس و متغیر های فردی همچون معدل، تفاوت معناداری مشاهده نشد. با این وجود نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان می دهد که (الف) رابطه مثبت معناداری بین میزان ارتکاب به سرقت علمی دانشجویان حسابداری و فشار، آموزش حسابداری، فناوری (اینترنت) و حمایت سازمانی و (ب) رابطه منفی (معکوس) بین میزان ارتکاب به سرقت علمی دانشجویان حسابداری و صلاحیت اخلاقی، آگاهی، علاقه به رشته حسابداری وجود دارد. عمده ترین دلایل مطرح شده برای ارتکاب به سرقت علمی توسط دانشجویان شامل مهارت های آکادمیک محدود، عدم مهارت در انجام تحقیق، مهلت بسیار کوتاه ارائه مقالات، عدم آگاهی از انتظار استادان، عدم مهارت در ذکر منابع، فقدان معیارهایی مانند ابتکار و خلاقیت در ارزیابی مقاله، عدم آشنایی به شیوه هایی اجتناب از سرقت علمی، عدم دسترسی به منابع کافی هستند. این علل عمدتآً مربوط به مسائل آموزشی می شوند. نتیجه گیری می شود که شیوع بالای سرقت علمی در میان دانشجویان مورد نظر عمدتاً مربوط به مسائل آموزشی می شود. بنابرین اقدامات و تلاش ها برای کاهش سرقت علمی باید عمدتاً به ارتقا سطح آموزش به طور کلی و به طور خاص به سرقت علمی معطوف شوند.